Μετανάστες για δεύτερη φορά αναγκάζονται να γίνουν πολλοί αλλοδαποί αλβανικής καταγωγής, που για χρόνια έζησαν στη Μαγνησία, δουλεύοντας στην οικοδομή και τον πρωτογενή τομέα, αλλά λόγω της κρίσης και της κατάρρευσης της κατασκευαστικής δραστηριότητας, υποχρεώθηκαν να μεταναστεύσουν σε άλλη χώρα του εξωτερικού, όπως στη Μεγάλη Βρετανία, τη Γερμανία, τα Σκανδιναβικά κράτη.
Μέχρι και τις αρχές εκδήλωσης της οικονομικής κρίσης οι μετανάστες αλβανικής καταγωγής που ζούσαν στη Μαγνησία, ξεπερνούσαν τους 12.000. Πλέον δεν είναι περισσότεροι από 7.500 και κάθε χρόνο ο αριθμός τους μειώνεται.
«Ιδίως την τελευταία τριετία έχει φύγει για άλλες χώρες του εξωτερικού ένα 20% του πληθυσμού των Αλβανών, που ζούσαν στον Νομό», τόνισε ο πρόεδρος του Συλλόγου Αλβανών Μεταναστών κ. Ασίμ Κούκα και πρόσθεσε πως «αυτοί που επέλεξαν να μεταναστεύσουν στην Μεγάλη Βρετανία, τη Γερμανία, τη Σκανδιναβία και άλλες χώρες του εξωτερικού, είναι κυρίως νέοι, ηλικίας 20-30 ετών. Σχεδόν όλοι τους είτε γεννήθηκαν, είτε μεγάλωσαν στην Ελλάδα, είναι απόφοιτοι Λυκείου, κυρίως επαγγελματικής εκπαίδευσης, ενώ ορισμένοι έχουν σπουδάσει. Στο εξωτερικό εργάζονται ως επί το πλείστον στον κατασκευαστικό τομέα».
Στη γεωργία και κτηνοτροφία
Σύμφωνα με τα στοιχεία, πανελλαδικά οι μετανάστες αλβανικής καταγωγής ανέρχονται στους 630.000 και από αυτούς οι 27.000 περίπου ζουν στη Θεσσαλία.
«Η εκροή μεταναστών από την Ελλάδα προς άλλες χώρες για να βρουν εργασία, αφού εδώ τα πράγματα είναι δύσκολα, συνεχίζεται. Υπολογίζεται πως κάθε χρόνο αποχωρούν 16.000 άτομα», επισήμανε ο κ. Κούκα και συμπλήρωσε πως «στην Ελλάδα παραμένουν κυρίως τα άτομα ηλικίας 40 και άνω ετών, που έχουν και οικογένειες και δεν μπορούν εύκολα να εγκαταλείψουν τον τόπο, που έστησαν τις ζωές τους».
Και με τι ασχολούνται οι μετανάστες, τώρα που η οικοδομική δραστηριότητα βρίσκεται στο ναδίρ; «Ως γνωστόν πολλοί Αλβανοί εργάζονταν στην οικοδομή, ως τεχνίτες. Αυτό συνέβαινε στις δύο πρώτες δεκαετίες από την έλευσή τους στην Ελλάδα. Με την κρίση και την πτώση της κατασκευαστικής δραστηριότητας, πολλοί αναγκάστηκαν να στραφούν στον πρωτογενή τομέα, να δουλέψουν στις καλλιέργειες, στα χωράφια, αλλά και στην κτηνοτροφία. Κάποιοι έγιναν και βοσκοί, για να μπορέσουν να ζήσουν τις οικογένειές τους».
Ένας άλλος τομέας που προσέλκυσε τους μετανάστες, ήταν οι υπηρεσίες του τουρισμού. «Αρκετοί δουλεύουν σε διάφορα ξενοδοχεία και καταλύματα ή καταστήματα, που σχετίζονται με τον τουρισμό. Κάνουν τις λεγόμενες εποχιακές τουριστικές εργασίες και μετά βγαίνουν στο ταμείο ανεργίας για μερικούς μήνες», δήλωσε ο κ. Κούκα, ενώ για την απασχόληση των γυναικών είπε πως αρκετές κάνουν εργασίες στα σπίτια ή φροντίζουν ηλικιωμένους, μοναχικά άτομα.
Αγοράζουν σπίτια
Η κρίση που έπληξε την Ελλάδα, άλλαξε συνήθειες και συμπεριφορές των μεταναστών. «Προ κρίσης μπορούσαμε να στέλνουμε περισσότερα χρήματα, για να βοηθούμε τις οικογένειές μας στην Αλβανία. Με την ανεργία, την υποαπασχόληση, τη μείωση των αποδοχών, τα εμβάσματα έγιναν όλο και λιγότερα. Την ίδια στιγμή η πτώση των τιμών στα ακίνητα έδωσε τη δυνατότητα σε αλλοδαπούς, να αγοράσουν σπίτια σε διάφορες περιοχές του πολεοδομικού συγκροτήματος του Βόλου και να τα επισκευάσουν. Έχοντας δουλέψει σκληρά τα προηγούμενα χρόνια, που υπήρχαν δουλειές και πετυχαίνοντας ένα απόθεμα, επένδυσαν στην κατοικία, γιατί η δεύτερη πατρίδα τους είναι η Ελλάδα. Και αυτή είναι η πραγματικότητα. Τα παιδιά μας πηγαίνουν σχολείο, σπουδάζουν, μιλούν σε πολλές περιπτώσεις μόνο τα ελληνικά και, όταν πηγαίνουν στην Αλβανία, για να δουν τους συγγενείς τους, σε ορισμένες περιπτώσεις δεν ξέρουν να μιλούν τα αλβανικά ή τα μιλούν με δυσκολία. Και αυτό είναι αναμενόμενο, γιατί οι Αλβανοί μετανάστες μετά από 25 και πλέον χρόνια στην Ελλάδα έχουν ενσωματωθεί πλήρως στην ελληνική κοινωνία και εδώ θέλουν να ζήσουν».
Η Ελλάδα δεύτερη πατρίδα μας
Σύμφωνα με στοιχεία του Συλλόγου, οι περιπτώσεις Αλβανών μεταναστών που αγόρασαν σπίτια το 2018, σε σχέση με το 2017, αυξήθηκαν κατά 10%.
Όσο για τις ελληνοαλβανικές σχέσεις ο κ. Κούκα είναι ξεκάθαρος: «Οι δύο λαοί πρέπει να κρατούν αυτά που τους ενώνουν για ένα κοινό μέλλον με ελπίδα και ευημερία. Η Αλβανία τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται, βρίσκεται πολύ κοντά στην ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ελλάδα είναι η χώρα που της έχει σταθεί τόσο κοντά όλα αυτά τα χρόνια. Γι’ αυτό και όσοι Αλβανοί ζουν στην Ελλάδα, τη νιώθουν ως δεύτερη πατρίδα τους. Ειδικά στην Μαγνησία οι φορείς και οι άνθρωποι έχουν αγκαλιάσει τους μετανάστες, δημιουργώντας μια συνεργασία και μια ενσωμάτωση, που είναι πρότυπο πανελλαδικά».
