Πάνω από 2.000 θέσεις εργασίας έχουν χαθεί μέσα στα χρόνια της κρίσης από εργοστάσια και βιομηχανίες, που έκλεισαν ή μετακινήθηκαν σε άλλες περιοχές από τη βιομηχανική περιοχή Βόλου. Μένουν συνεχώς «κουφάρια», τα οποία απλώς θυμίζουν ένδοξες εποχές μιας βιομηχανικής δραστηριότητας, που δυστυχώς δεν έχει την εξέλιξη που θα έπρεπε. Μείωση της φορολόγησης, χρηματοδότηση από τις τράπεζες, αλλά και ένα Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, που θα δώσει πραγματική ανάπτυξη, είναι μεταξύ άλλων τα αναγκαία βήματα που πρέπει να γίνουν.
Σε καθεστώς εκ περιτροπής εργασίας μπήκαν από την περασμένη Παρασκευή εργαζόμενοι του εργοστασίου ΒΙΣ, μια εξέλιξη που έφερε πάλι τα «μαύρα» σύννεφα πάνω από τη Βιομηχανική Περιοχή Βόλου, επαναφέροντας φόβους και ανησυχίες. Άλλωστε μέσα στην περίοδο της κρίσης τουλάχιστον πέντε εργοστάσια έκλεισαν και κάποια άλλα μείωσαν τα τμήματά τους, μείωσαν προσωπικό. Η κατάσταση επιδρά πολλαπλά στην τοπική οικονομία, καθώς δεν είναι μόνο οι 2.000 θέσεις εργασίας που χάθηκαν, σύμφωνα με την εκτίμηση του Εργατικού Κέντρου Βόλου, από τις τοπικές βιομηχανίες, αλλά και τα έργα που δίνονταν σε πολλές μεταποιητικές βιοτεχνίες και οι οποίες δυστυχώς δεν έχουν πλέον αυτή τη δουλειά, για να απασχολούν το προσωπικό τους. Επομένως οι επιδράσεις είναι αλυσιδωτές και αγγίζουν όλο τον κύκλο της τοπικής οικονομίας.
Από το 2011 το νέο κύμα αποβιομηχάνισης
Ο γενικός γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Βόλου κ. Δημήτρης Βασιλείου τόνισε, μιλώντας στην εκπομπή «Θεσσαλία παντού» του σταθμού 9,86, πως «η αρχή με το κλείσιμο εργοστασίων έγινε το 2011, με το εργοστάσιο ΒΙΟΣΩΛ, που είχε την παραγωγή σωμάτων θέρμανσης και το οποίο απασχολούσε 200 άτομα περίπου, ενώ ακολούθησε η ΚΟΝΤΙ, με επίσης πολύ προσωπικό, η οποία ήταν υπό τη σκέψη ενός από τους γίγαντες παγκοσμίως στην παραγωγή χάλυβα, της ArcelorMittal. Μετά ήρθε το κλείσιμο εργοστασίων, όπως ο Ιμάνταςσ, η Λεβεντέρης. Για τον Ιμάντα είχαμε τότε τις διαβεβαιώσεις των σημερινών κυβερνώντων, ότι θα έκαναν τα πάντα, για να μην κλείσει το εργοστάσιο και τελικά έδωσαν δουλειά σε πολωνική εταιρεία. Επίσης η Coca Cola έκλεισε στον Βόλο και μεταφέρθηκε στο Σχηματάρι. Αυτές οι βιομηχανίες και τα εργοστάσια που έκλεισαν, αριθμούσαν πάνω από 1.500 θέσεις εργασίας, έως και 2.000 και αποτελούσαν από τις πιο ιστορικές βιομηχανικές μονάδες που συνδέθηκαν με την ίδρυση της Βιομηχανικής Ζώνης στον Βόλο. Και τώρα έρχονται τα ζητήματα με τη ΒΙΣ, που οι εργαζόμενοι μπήκαν σε εκ περιτροπής εργασία, δηλαδή για δύο μήνες θα εργάζονται τετραήμερο την εβδομάδα και όχι πενθήμερο. Εμείς από το 2015 λέγαμε πως ήταν ατυχής η απόφαση της διοίκησης, να κλείσει το τμήμα της χαρτοποιίας με τους 30 εργαζόμενους και να αναζητήσει την πρώτη ύλη, δηλαδή το χαρτί, από άλλους προμηθευτές. Τώρα που το χαρτί έχει ακριβύνει, η εταιρεία επικαλέστηκε δυσκολία στις παραγγελίες, λόγω του υψηλού κόστους. Αν λειτουργούσε το τμήμα χαρτοποιίας και είχε την παραγωγή χαρτιού, τώρα δεν θα είχαμε αυτή την εξέλιξη με την εκ περιτροπής εργασία. Άλλωστε, όπως γνωρίζουμε, το εργοστάσιο έχει παραγγελίες για να εξυπηρετήσει πελάτες. Εμείς θεωρούμε ότι θα πρέπει να λειτουργήσει ξανά το τμήμα χαρτοποιίας, να γίνουν προσλήψεις προσωπικού και να αξιοποιηθεί ο εξοπλισμός που υπάρχει. Όλα αυτά μπορούν να γίνουν πολύ σύντομα, αρκεί να υπάρχει βούληση».
Μείωση φορολογίας και χρηματοδότηση
Ο κ. Βασιλείου σημείωσε πως «με το κλείσιμο εργοστασίων και βιομηχανικών μονάδων επηρεάζονται αρνητικά και πολλές βιοτεχνίες και μικρομεσαίες μεταποιητικές μονάδες, οι οποίες όλα αυτά τα χρόνια έπαιρναν διάφορες δουλειές από τα μεγάλα εργοστάσια και απασχολούσαν το προσωπικό τους. Δυστυχώς, όποιος τώρα πάει στη Βιομηχανική Περιοχή, αντί για ζωντανές βιομηχανικές μονάδες, θα δει «κουφάρια», που παλιότερα απέπνεαν μια δημιουργική δραστηριότητα». Τι πρέπει όμως να γίνει, για να αλλάξει αυτή η κατάσταση; Ο κ. Βασιλείου επισήμανε πως «είναι αναγκαία κάποια μέτρα για την τόνωση της βιομηχανικής δραστηριότητας. Να γίνει ξανά μια «ανάσταση» στη Βιομηχανική Περιοχή. Και αυτό για να συμβεί, θα πρέπει να σημειωθεί μείωση της φορολογίας που «πνίγει» τις επιχειρήσεις. Επίσης είναι αναγκαία η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων μέσα από τις τράπεζες και άλλες πηγές. Παράλληλα θα πρέπει να αναθερμανθεί το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων από το Κράτος. Οι δημόσιες επενδύσεις είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίες». Ο ίδιος τόνισε πως η ανεργία στη Μαγνησία είναι από τα μεγαλύτερα ποσοστά στους νομούς της χώρας και αυτά που έχουν απομείνει, είναι τα κουφάρια των κτιρίων.
