Βρισκόμαστε μπροστά από τις πιο κρίσιμες Ευρωπαϊκές εκλογές των τελευταίων δεκαετιών και όσοι υποψήφιοι ευρωβουλευτές «παρελάζουν» από τη Μαγνησία προωθώντας την υποψηφιότητά τους, φοβούνται να πουν πως στην Ελλάδα αμφισβητείται ευθέως ο πυρήνας των ευρωπαϊκών αξιών και οι ακραίες ιδέες κερδίζουν συνεχώς έδαφος .
Ιδιαίτερα οι υποψήφιοι στη Νέα Δημοκρατία που αλιεύουν σε θολά νερά, όπως συμβαίνει και για τις εθνικές και για τις τοπικές εκλογές, αρνούνται
να τοποθετηθούν με αποτέλεσμα να μιλούν στο κενό, εκεί όπου χωρίς την αναγκαία στο επίπεδο των ευρωπαϊκών δυνάμεων συνεργασία, καταλήγουν και οι μεταρρυθμίσεις στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα όλες οι μετρήσεις δείχνουν ότι η Χρυσή Αυγή διατηρεί αλώβητη την επιρροή της και η παρουσία της στο Ευρωκοινοβούλιο δεν απειλείται.
Η επίδραση της ακροδεξιάς είναι ισχυρή και αυτό που παρατηρείται είναι η υιοθέτηση ιδεολογημάτων της για να μην χαθούν οι ψηφοφόροι.
Στη Νέα Δημοκρατία το φαινόμενο έχει έκταση, αλλά διαπερνά σε μικρότερο βαθμό και άλλα κόμματα.
Τα εύκολα συνθήματα που στόχο έχουν συσπείρωση υπό την σκέπη του «έθνους» το οποίο δέχεται «χτυπήματα» από «ξένα κέντρα» είναι η φοβική ρητορική.
Το βάρος στο επίπεδο της Ευρώπης πέφτει λοιπόν στην Αριστερά και στη Σοσιαλδημοκρατία. Δεν αρκεί πλέον η επίκληση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και απαντήσεις δεν δίνονται με τους όρους της Ευρώπης του 1980. Είναι υποχρεωμένοι όλοι να αναμετρηθούν με τα σκοτάδια. Δυστυχώς, δείχνουν να μην μπορούν.
Η ακροδεξιά ανεβαίνει ακριβώς επειδή πατά στις σιωπές και τις πολιτικές ανεπάρκειες των προοδευτικών χώρων.
Μέσα από ακατάσχετη φλυαρία χωρίς ουσιαστική δράση όχι μόνο δεν δίνονται απαντήσεις στο εκλογικό σώμα , αλλά η πολιτική παραλυσία δημιουργεί και τη νοητική παραλυσία των ψηφοφόρων γεγονός που έχει φανεί ήδη στις κάλπες.