Έκθεση ζωγραφικής του Γιάννη Μηλιώνη με θέμα «Καράβια της Ζαγοράς» εγκαινιάζεται στο Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο, την Δευτέρα 12 Οκτωβρίου, στις 7 το απόγευμα.
Η εκδήλωση πραγματοποιείται σε συνεργασία με τον Σύλλογο Ζαγοριανών Βόλου, την συμπαράσταση του Τμήματος Πολιτισμού του ΔΟΕΠΑΠ – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Δήμου Βόλου και εντάσσεται στις δραστηριότητες του «Θεματικού Έτους 2015», που υλοποιεί η «Μαγνήτων Κιβωτός» από την αρχή της χρονιάς με θέμα «Μάγνητες και ο πολιτισμός της Θάλασσας».
Το θεματικό έτος περιλαμβάνει πλήθος εκδηλώσεων στους τομείς της τέχνης, του λόγου, του χορού, της εκπαίδευσης και άλλων τεχνών. Ειδικότερα, ο γνωστός Ζαγοριανός εικαστικός Γιάννης Μηλιώνης, πρόθυμα αποδέχθηκε την πρόσκληση των διοργανωτών και έχει δημιουργήσει είκοσι περίτεχνες εικαστικές συνθέσεις αναπαριστώντας το μύθο των Ζαγοριανών καραβιών που διακινούσαν τα εμπορεύματα ολόκληρου του Ανατολικού Πηλίου. Τα έργα της νέας του έκθεσης για τα Ζαγοριανά Καράβια είναι εμπνευσμένα από το βιβλίο των Αλέξανδρου Καπανιάρης & Νίκου Τσούκα «Ήρθαν τα Καράβια τα Ζαγοριανά, Όψεις και μνήμες της ναυτιλίας και του εμπορίου στο Ανατολικό Πήλιο (1600-1960). Θα πρέπει να αναφερθεί ότι ο Γιάννης Μηλιώνης είχε ξανά ασχοληθεί με το θέμα το Ζαγοριανών Καραβιών. Το 2000 στο Ελληνομουσείο (Σχολείο του Ρήγα) παρουσίασε την πρώτη του δουλειά για τα Ζαγοριανά Καράβια με την διοργάνωση του τ. Πολιτιστικού & Αθλητικού Οργανισμού του Δήμου Ζαγοράς αποσπώντας θετικές κριτικές ενώ τα έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές και δημόσιους φορείς.
Η σχέση του Γιάννη Μηλιώνη με τη Ζαγορά και τη θάλασσα
Ο Γιάννης Μηλιώνης πρωτοαντίκρισε τον κόσμο το στη Ζαγορά. Η πρώτη του ματιά έπεσε στο Αιγαίο με τον ήλιο να βγαίνει ολόχρυσος στη γραμμή του θαλασσινού ορίζοντα. Η δεύτερη στον πράσινο τάπητα του Πηλίου. Το πρώτο του άκουσμα ήταν ο παφλασμός του κύματος καθώς σπάει στην αμμουδιά του Χορευτού. Το δεύτερο η χορωδία των πουλιών που έπαιζαν κρυφτούλι στις φυλλωσιές των δέντρων. Τίποτα δεν τον άφησε ασυγκίνητο!
Η καλλιτεχνική του πορεία: Ζωγράφος ή μουσικός;
Ο πρώτες του παιδικές επιλογές για το μέλλον του ήταν οι θαλασσινές ζωγραφιές και οι νότες της κιθάρας του, που σπούδασε μετακομίζοντας στη Θεσσαλονίκη. Ζωγράφος ή μουσικός; Τελικά κατέληξε ζωγράφος και μουσικός! Και να γιατί: επαγγελματικά το μουσικός μετρούσε περισσότερο. Αλλά και το ταλέντο του στη ζωγραφική, που το ανακάλυψε ο πρώτος του δάσκαλος ο ζωγράφος και εκπαιδευτικός Γ. Βαφειάδης όταν ο Γιάννης ήταν έντεκα ετών, τον συγκινούσε ιδιαίτερα. Θυμάται ακόμα την παρότρυνσή του: «σε μια ζωή γκρίζα, η φύση σου ΄δωσε τα χρώματα και την τέχνη να τη ζωγραφίσεις, να την τραγουδήσεις και να την κάνεις πιο όμορφη».
Ο δάσκαλος δικαιώθηκε. Ο μαθητής μέρα με τη μέρα βελτίωνε την ποιότητα των έργων του, που τον καθιέρωσε σε έναν πετυχημένο καλλιτέχνη. Ό,τι ζωγράφισε και ό,τι ζωγραφίζει είναι αυτό που πλάθεται από τη δική του ματιά και το προσωπικό του συναίσθημα σαν τελική εντολή για τις πινελιές που θα χτίσουν την εικόνα. Έτσι το μήνυμα που εκλύεται από κάθε έργο του είναι ‘’αφομοιώσιμο’’ από το θεατή. Στα περισσότερα έργα του αποτυπώνονται ο άνθρωπος σε κίνηση, παλιά επαγγέλματα, θέματα μητρότητας, πορτραίτα, με μια ρεαλιστική αισθητική που θυμίζει αναγέννηση.
Περιστασιακά ασχολείται και με την ποίηση εισπράττοντας θετικές κριτικές. Ποίημά του περιλαμβάνεται στην ποιητική ανθολογία: ’Υπάρχουν ακόμα ποιητές- 2008’’. Ασφαλώς πρόκειται για ένα άτομο με περίσσευμα καλλιτεχνικής ευαισθησίας.
Ατομικές εκθέσεις
Από το 1985 παρουσιάζει δημιουργίες του με ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και σε μουσικές σκηνές. Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Μερικές από τις εκθέσεις του παρουσιάστηκαν σε: Ελληνομουσείο του Ρήγα Φεραίου στη Ζαγορά, ΧΑΝΘ Θεσσαλονίκης, Δήμος Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης, Βόλος στα πλαίσια της Ολυμπιάδας του 2004 με θέμα τους ‘’Κένταυρους’’, Δήμος Γλυφάδας, Γκαλερί ‘’Παράλληλος’’ Θεσσαλονίκη, Αίθουσα ‘’Μουσείο’’ Θεσσαλονίκη, ‘’Αντωνιάδειος Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών’’ Βέροιας, στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Μακρινίτσας Πηλίου και αλλού.
