Σε χώρες του εξωτερικού με την ελπίδα ότι θα βρουν γρήγορα εργασία με πολύ καλύτερους όρους ως προς τις αποδοχές και τις συνθήκες, αναζητούν την τύχη τους νέοι κυρίως γιατροί από τη Μαγνησία.
Μέσα στα χρόνια της κρίσης δεκάδες είναι οι γιατροί που ξενιτεύτηκαν για μια καλύτερη τύχη, καθώς για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα οι μόνιμοι διορισμοί στα Νοσοκομεία είχαν «παγώσει» και οι επισκέψεις στα ιδιωτικά ιατρεία όλο και μειώνονταν.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας το 2016, το 2017 και στο πρώτο εξάμηνο του 2018 έχουν φύγει από τη Μαγνησία συνολικά 78 γιατροί. Ο αριθμός είναι πολύ μεγάλος και δείχνει ουσιαστικά την έκταση του όλου φαινομένου. Μπορεί δε αναλογιστεί κανείς, πόσοι περισσότεροι γιατροί έφυγαν από τον νομό στην πρώτη πενταετία της κρίσης που εκείνη την περίοδο, όπως προαναφέρθηκε, δεν γίνονταν και μόνιμες προσλήψεις στο ΕΣΥ.
Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία, Σκανδιναβικές χώρες, αλλά ακόμη και η Μέση Ανατολή είναι μερικές από τις περιοχές που επιλέγουν οι γιατροί για εργαστούν.
Ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας κ. Ευθύμης Τσάμης επισήμανε πως «πρόκειται για μια μεγάλη αιμορραγία επιστημονικού δυναμικού υψηλής εξειδίκευσης. Συνολικά από την Ελλάδα έχουν φύγει κοντά στους 18.000 γιατρούς. Οι ελληνικές οικογένειες έχουν πληρώσει για τις σπουδές των παιδιών, η πολιτεία δημιούργησε υποδομές, αλλά δυστυχώς η χώρα μας δεν μπορεί να τους κρατήσει για να στελεχώσουν τα Νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας και τις άλλες δομές πρωτοβάθμιας υγείας. Μέσα σε 2,5 χρόνια έχουν φύγει για το εξωτερικό 78 γιατροί από τη Μαγνησία, και είναι περισσότεροι, αν υπολογιστούν οι γιατροί που έπραξαν το ίδιο τα προηγούμενα πέντε χρόνια που διαρκεί η κρίση».
Ο ίδιος συμπλήρωσε πως «οι περισσότεροι γιατροί που φεύγουν, είναι νέοι. Είτε τελείωσαν την ειδικότητα και επιλέγουν τη λύση της εργασίας σε κάποιο Νοσοκομείο ή Κλινική του εξωτερικού είτε κάνουν απευθείας στο εξωτερικό την ειδικότητά τους».
Αναφορικά με τις αποδοχές τους στο εξωτερικό αυτές ποικίλλουν ανάλογα τη χώρα και την ειδικότητα. Πάντως ένας μέσος μισθός του γιατρού στο εξωτερικού αγγίζει τα 4.000-5.000 ευρώ, ενώ πρέπει να προσμετρηθεί και το υψηλό κόστος διαβίωσης. Βέβαια αξίζει να αναφερθεί και η περίπτωση του Κατάρ, που προσφέρει στους γιατρούς θέσεις εργασίας με μηνιαίο μισθό κοντά στα 10.000 ευρώ και πληρωμένα τα άλλα έξοδα.
Ο κ. Τσάμης ανέφερε πως υπάρχουν αρκετές ενάρξεις ιατρείων και στον Βόλο. Οι νέοι γιατροί επιλέγουν να ανοίξουν ιατρείο παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν. Άλλωστε, ανάλογα με την ειδικότητα, ένα ιατρείο μπορεί να έχει σημαντικό κόστος για την αγορά του εξοπλισμού, όταν μάλιστα δεν υπάρχουν και οι απαιτούμενες δανειοδοτήσεις από τις τράπεζες. Επομένως οι ανάγκες καλύπτονται κυρίως με ίδια κεφάλαια των νέων γιατρών και των οικογενειών τους.
