Η Τσαγκαράδα και το Αμβούργο απέχουν 2.500 περίπου χιλιόμετρα. Τι ενώνει το ονομαστό κεφαλοχώρι του Πηλίου με τη δεύτερη μεγαλύτερη σε πληθυσμό γερμανική πόλη; Η αγάπη δύο ανθρώπων για το βουνό των Κενταύρων, την οποία μετέφεραν στις σελίδες μίας ξενόγλωσσης έκδοσης με έντονο ελληνικό «άρωμα».
Ο λόγος για το βιβλίο με τίτλο «Wandern im Pilion – mit 16 Karten und 100 Blumen und Kräutern», που σε ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά μεταφράζεται σε «Περπατώντας στο Πήλιο» και συνέγραψαν ο χημικός μηχανικός και βοτανολόγος Γιώργος Γιαννάκαρος και ο φιλέλληνας εκδότης Rainer Scheppelmann. Το βιβλίο γράφτηκε στη γερμανική και αγγλική γλώσσα και διατίθεται ηλεκτρονικά από τις εκδόσεις «Κένταυρος» (Edition Kentavros), όπως έχει ονομάσει τον εκδοτικό οίκο που διατηρεί ο δεύτερος στη Γερμανία.
Οι δύο άντρες συνδέονται με φιλία ετών. Κι εάν για τον κ. Γιαννάκαρο η αγάπη του για τον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε, φαντάζει φυσιολογική, η περίπτωση του Ράινερ Σέπελμαν παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον. «Τυχαία γνωριστήκαμε για να είμαι ειλικρινής. Όμως, ταίριαξαν οι προτιμήσεις μας και υπάρχει πλήρης ταύτιση σε πολλά ζητήματα. Η ουσία είναι πως ο συγκεκριμένος Γερμανός λατρεύει την Ελλάδα και ιδιαίτερα το Πήλιο. Διατηρεί πολύ καιρό τώρα την ιστοσελίδα www.damouchari.info, προβάλλοντας εκτός ελληνικών συνόρων τις ομορφιές του τόπου μας. Έρχεται στην πατρίδα μας μια-δυο φορές τον χρόνο, επιλέγοντας την Νταμούχαρη για τη διαμονή του, μαζί με την Ελληνίδα σύζυγό του», εξομολογήθηκε ο κ. Γιαννάκαρος, αποκαλύπτοντας περισσότερες λεπτομέρειες για τη γνωριμία του με τον Γερμανό εκδότη.
Η πρώτη συγγραφική απόπειρα του Πηλιορείτη επιστήμονα, ο οποίος το 1976 (αμέσως μόλις αποφοίτησε από το Οικονομικό Γυμνάσιο της Τσαγκαράδας) βρέθηκε με υποτροφία στη Βουδαπέστη για σπουδές, καταγράφηκε πριν από μία πενταετία περίπου. «Το πρώτο μου βιβλίο κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2016 και αφορούσε στα βότανα και τα λουλούδια του Πηλίου, ενώ περιείχε επίσης ορισμένες διαδρομές, κυρίως προς την ανατολική πλευρά. Το τωρινό βιβλίο, που βγήκε στην κυκλοφορία στις αρχές του 2020, στην ουσία είναι τροποποίηση του πρώτου, που εμπλουτίστηκε με νέα στοιχεία και διαδρομές, όπως στην Πορταριά, στη Δράκεια, στη Λαμπινού και αλλού. Απευθύνεται σε περιπατητές. Σκοπός μας είναι να έχουν στο σακίδιό τους έναν εύχρηστο οδηγό, ώστε μόλις βλέπουν ένα λουλούδι ή ένα βότανο, να είναι σε θέση να το αναγνωρίσουν», τόνισε ο κ. Γιαννάκαρος, ο οποίος την άνοιξη του 2018 κυκλοφόρησε, επίσης στη Γερμανία, το δίγλωσσο βιβλίο (γερμανικά και ελληνικά) με τίτλο «Die Pilze des Pilion» (Τα μανιτάρια του Πηλίου)».
Η εντρύφηση σε θέματα που αφορούν στη χλωρίδα του Πηλίου, δεν είναι τωρινή υπόθεση για τον Γιώργο Γιαννάκαρο, ο οποίος πλέον μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα σε Βόλο και Τσαγκαράδα. «Το Πήλιο αποτελεί σημείο αναφοράς πολλά χρόνια. Το υλικό υπήρχε στο συρτάρι του γραφείου μου, προτού ακόμη γνωρίσω τον Ράινερ. Από το μηδέν ξεκίνησε όλο αυτό. Από μικρό παιδί, άλλωστε, έχω «μπολιαστεί» με το κάλλος του Πηλίου και την πανδαισία της φύσης. Μπόρεσα όμως να καταγράψω το μεγαλύτερο μέρος από τα φυτά, τα βότανα και τα μανιτάρια του Πηλίου. Μεγάλωσα και έζησα σε μία εποχή, που το περιβάλλον ήταν πιο παρθένο, δεν είχε κυριαρχήσει η αστικοποίηση. Ποτέ δεν έπαψα να έχω επικοινωνία με το χωριό, με τις ρίζες μου».
Κλείνοντας δε, παραδέχθηκε πως έχει στα… σκαριά ένα ακόμη βιβλίο. «Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα είναι έτοιμο την άνοιξη του 2021. Θα είναι δίγλωσσο, αφού θα εκδοθεί τόσα στα γερμανικά, όσα και στα ελληνικά. Η προσπάθεια συνεχίζεται», τόνισε ο κ. Γιαννάκαρος, ο οποίος αποκάλυψε πως βρίσκεται σε επαφή με έναν Άγγλο βιομήχανο, για μία συνεργασία πάνω σε παραγωγή φυσικών προϊόντων με βότανα του Πηλίου.
