«Εγώ και ο μπέμπης μου στην κοιλιά μου, τους οφείλουμε τη ζωή μας και τους ευχαριστούμε πολύ. Ποτέ δεν θα ξεχάσουμε όσα έκαναν για εμάς», είναι τα λόγια της γυναίκας από το Πήλιο που διανύει τον 7ο μήνα της εγκυμοσύνης της…
Πρωινό Κυριακής, 5 Απριλίου, οι ουρανοί «έχουν ανοίξει». Στο Νεοχώρι Πηλίου μία γυναίκα έγκυος στον 7ο μήνα, βρίσκεται με τους δικούς της σε ένα σπίτι εκτός οικισμού, στην μέση του πουθενά, μέσα σε μία έκταση 30 στρεμμάτων: «Είμαι ειδική παιδαγωγός, ζω και εργάζομαι μόνιμα στην Αθήνα και η καταγωγή μου είναι από το μαγευτικό Πήλιο που υπεραγαπώ. Έγκυος στο πρώτο μου παιδί επέλεξα να περάσω ένα μεγάλο διάστημα της εγκυμοσύνης μου στο πατρικό μου σπίτι στο Πήλιο, στην ησυχία και στον καθαρό αέρα. Ήρθα εδώ, στο εξοχικό μας, προκειμένου να βρίσκομαι, κατά τους τελευταίους μήνες της κύησης, στον καθαρό αέρα και στην φύση.
Στο Πήλιο και πιο συγκεκριμένα στον οικισμό Πλάκας Νεοχωρίου, βρίσκομαι από αρχές Φεβρουαρίου. Το σπίτι μας που βλέπει στο Αιγαίο, είναι το μοναδικό που κατοικείται μόνιμα αυτή την περίοδο σε αυτό τον οικισμό και για να πάμε στο χωριό Νεοχώρι πρέπει να διασχίσουμε μία απόσταση 7χλμ, η μισή από την οποία είναι χωματόδρομος», λέει η κυρία Άννα Μαλισιόβα και συνεχίζει: «Ήταν εχθές γύρω στις 8 το πρωί όταν ύστερα από τις έντονες βροχοπτώσεις έγινε διακοπή ρεύματος σε ολόκληρη την περιοχή. Ακολούθησαν κατολισθήσεις, κολώνες της ΔΕΗ κόβονταν και έπεφταν στον δρόμο, δεν έχουμε ξαναδεί τέτοιο πράγμα, ήταν σαν να ζούσαμε την απόλυτη καταστροφή
Η Άννα, μαζί με τους γονείς και τον αδελφό της αποφασίζουν να εγκαταλείψουν το σπίτι και να κατέβουν για ασφάλεια στον Βόλο, μία απόφαση ωστόσο που όπως λέει η ίδια στο protothema.gr, θα θέσει σε μεγάλο κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή: «Το αυτοκίνητο ήταν αδύνατον να περάσει μέσα από αυτή την καταστροφή, ο δρόμος ήταν κομμένος σε πολλά σημεία, κι έτσι γύρω στις 12 το μεσημέρι αποφασίσαμε να πάμε με τα πόδια μέχρι το Νεοχώρι και να ζητήσουμε βοήθεια. Ωστόσο κι αυτό στάθηκε αδύνατον καθώς πολλά σημεία ήταν απροσπέλαστα και δεν μπορούσαμε να βρούμε «διέξοδο» ούτε με τα πόδια. Δεν μπορώ να σας περιγράψω την προσπάθειά μας, ακόμη και σήμερα που το σκέφτομαι, μου φαίνεται κάτι περισσότερο από τρομακτικό. Το νερό παρέσυρε τα πάντα, θα μπορούσε να έχει παρασύρει κι εμάς κι αυτή τη στιγμή που μιλάμε να μην είμαστε ζωντανοί. Μέσα σε αυτή την υπερπροσπάθεια, αποφασίσαμε τελικά να επικοινωνήσουμε με τον Δήμο Ν. Πηλίου και συγκεκριμένα με τον αντιδήμαρχο κ. Γιάννη Ευαγγελάκη, ο οποίος, να είναι καλά ο άνθρωπος, φρόντισε και κινητοποίησε τους αρμόδιους φορείς ώστε να μας απεγκλωβίσουν. Την τόσο άμεση ανταπόκρισή τους δεν θα μπορούσαμε να την φανταστούμε ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα. Μετά από λίγη ώρα έσπευσαν στο σημείο με ειδικό μηχάνημα άνδρες της πολιτικής προστασίας αλλά και ίδιος ο αντιδήμαρχος κ. Γιάννης Ευαγγελάκης παλεύοντας για εμάς μέσα σε πολύ αντίξοες συνθήκες. Μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες καταφέραμε να χαμογελάσουμε ξανά. Δεν έχω λόγια να τους ευχαριστήσω έναν έναν ξεχωριστά για αυτή τους την αυτοθυσία. Εγώ και ο μπέμπης μου στην κοιλιά μου, τους οφείλουμε τη ζωή μας και τους ευχαριστούμε πολύ. Ποτέ δεν θα ξεχάσουμε όσα έκαναν για εμάς. Μία τελευταία παράκληση μόνο: Όλη η ευρύτερη περιοχή έχει υποστεί πολύ μεγάλες καταστροφές. Ας δώσει το κράτος όσα περισσότερα μπορεί προκειμένου να αποκατασταθούν όλες αυτές οι ζημιές. Είναι κρίμα, γιατί οι άνθρωποι του τόπου μου προσπαθούν, γίνεται σοβαρή προσπάθεια και ο ίδιος ο τόπος μου, το Πήλιο, είναι ένα μέρος πανέμορφο και μοναδικό. Είναι κρίμα να ζούμε τόσο δύσκολα σε μία τόσο δύσκολη περίοδο. Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου».
Πηγή: Πρώτο Θέμα
