Του Θανάση Κουντουρά*

Ζούμε σε μια πολύ προνομιούχα περιοχή. Ζούμε σ’ έναν Νομό της Κεντρικής Ελλάδας, τη Μαγνησία, με την πολύ πλούσια ιστορία της και το υπέροχο φυσικό περιβάλλον της (βουνό – θάλασσα – κάμπος, συνδυασμένα άψογα). Είναι η περιοχή με την ελληνική μυθολογία «ζωντανή» στο βουνό του Πηλίου, όπου έζησαν οι Κένταυροι. Είναι ο Βόλος η αρχαία Ιωλκός, απ’ όπου ξεκίνησε το ταξίδι του ο Ιάσονας, με την «Αργώ», αναζητώντας το «χρυσόμαλλο δέρας».
Είναι το Βελεστίνο, οι αρχαίες Φερές, γενέτειρα του Ρήγα Βελεστινλή.
Είναι τα αρχοντικά του Πηλίου. Είναι οι «δρόμοι της φάμπρικας» στην ευρύτερη περιοχή του Βόλου. Είναι επίσης και άλλα ενδιαφέροντα «στοιχεία», που αποτελούσαν (έστω και περιορισμένα) το ενδιαφέρον των Ελλήνων και ξένων επισκεπτών – τουριστών της στεριανής Μαγνησίας.
Είναι γνωστόν ότι ο Τουρισμός στη χώρα μας, στην Ελλάδα, αλλά και ειδικότερα στον τόπο μας, στη Μαγνησία, είχε, έχει και πρέπει να έχει ακόμα καλύτερη και μεγαλύτερη προοπτική. Ο τουρισμός πρέπει να έχει ακόμα πιο σημαντική θέση στην τοπική οικονομία και ειδικά τώρα μετά το πέρας της επικίνδυνης επιδημίας – πανδημίας του αόρατου εχθρού, του κορωνοϊού. Ο τουρισμός ήταν, είναι και πρέπει να είναι, ακόμα περισσότερο, ένας από τους βασικούς άξονες της ελληνικής και της τοπικής οικονομίας. Η συμβολή του τουρισμού στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης, αλλά και εισοδήματος είναι πολύ σημαντική. Μπορεί, όμως, να γίνει ακόμα σημαντικότερη με τις ανάλογες διαρθρωτικές και διορθωτικές «κινήσεις» στον Νομό μας.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Στο σημερινό άρθρο μου δεν θα αναφερθώ στο χειμερινό και καλοκαιρινό standar τουρισμό της Μαγνησίας, δηλαδή στα χιόνια και το χιονοδρομικό κέντρο των Χανίων Πηλίου, στη θάλασσα, τα μπάνια στις απίθανες ακτές του Νομού μας, τον γαλανό και καθαρό ουρανό, τη διασκέδαση και τα τσιπουράδικα του Βόλου κ.λπ., αλλά θα αναφερθώ στον Εναλλακτικό Τουρισμό της «στεριανής» Μαγνησίας (Βόλος, Πήλιο, Αλμυρός, Βελεστίνο – Φερές κ.λπ.). Αυτό γίνεται διότι, κατά τη γνώμη μου, η «στεριανή Μαγνησία» είναι μια αναπτυσσόμενη τουριστικά περιοχή, που εδώ και μερικά χρόνια άρχισε να γίνεται γνωστή και στη διεθνή τουριστική αγορά με σχετικά όμως μικρή τουριστική χρονικά περίοδο.
(Σημείωση: Δεν θα αναφερθώ στα νησιά των Βορείων Σποράδων (Σκιάθο, Σκόπελο, Αλόννησο) γιατί έχουν ήδη, εδώ και αρκετά χρόνια, μια πολύ καλή τουριστική κίνηση και μάλιστα με αρκετά ικανοποιητική, χρονικά, τουριστική περίοδο).
Τι είναι όμως, ο εναλλακτικός τουρισμός; Με την ορολογία «Εναλλακτικός Τουρισμός» αναφερόμαστε στις εξής μορφές τουρισμού: Στον αγροτουρισμό – οικοτουρισμό, στον πολιτιστικό – αρχαιολογικό – θρησκευτικό, στον Συνεδριακό, στον Αθλητικό και φυσικά όπως είναι και πρέπει να είναι στον συνδυασμό όλων ή μερικών από τις προηγούμενες μορφές εναλλακτικού τουρισμού.
Ο εναλλακτικός τουρισμός συνδέεται άμεσα και κατά τη γνώμη μου (μετά το πέρας της επιδημίας / πανδημίας του κορωνοϊού) πρέπει να συνδεθεί ακόμα περισσότερο με την περαιτέρω ανάπτυξή του, καθώς και με την επέκτασή του σε μεγαλύτερη χρονικά περίοδο. Αυτές οι επιπλέον προϋποθέσεις και γι’ αυτό το συγκεκριμένο «τουριστικό προϊόν» θα σηματοδοτήσον τη μεγαλύτερη οικονομική / εισοδηματική χρηματική είσπραξη και άμεσα στις ενεργές επιχειρήσεις και έμμεσα στις παράπλευρες επιχειρήσεις εστίασης και τροφοδοσίας τους, καθώς και στους υπαλλήλους / εργαζομένους τους (μονίμους ή εποχιακούς).
(Σημείωση: Στο σημερινό πρώτο μέρος του συνολικού άρθρου μου, θα αναφερθώ στον αγροτουρισμό – οικοτουρισμό).

ΜΕΡΟΣ Α’
Α. Αγροτουρισμός – Οικοτουρισμός
Αφορά στον συνδυασμό της διαμονής του επισκέπτη – τουρίστα στο αγροτικό περιβάλλον (σε καλό ως πολύ καλό αγροτικό τουριστικό κατάλυμα – σπίτι/ πανδοχείο, τουλάχιστον Β’ κατηγορίας και άνω), ο ιδιοκτήτης του οποίου ασχολείται ουσιαστικά με διάφορες αγροτικές – γεωργικές παραγωγικές εργασίες / καλλιέργειες δεντροκομικές, ανθοκομικές, αλλά ίσως και κτηνοτροφικές.
Ο ιδιοκτήτης του καταλύματος προσφέρει στον επισκέπτη (εκτός, φυσικά, της σωστής και καθαρής διαμονής) προϊόντα διατροφής, φαγητό, φρούτα, γλυκά κ.λπ., καθώς επίσης αν το επιθυμεί και ο επισκέπτης – τουρίστας να βοηθάει στις διάφορες αγροτικές εργασίες τον ιδιοκτήτη του καταλύματος. Πιστεύω ότι όλα ή τουλάχιστον τα περισσότερα χωριά του Πηλίου μπορούν να προσφέρουν και αυτή τη μορφή του τουρισμού.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: Κατά τη γνώμη μου, οι παρακάτω προτάσεις – επισημάνσεις μου, δεν είναι οι μοναδικές ούτε θέσφατα. Και ίσως πολλές απ’ αυτές να εφαρμόζονται ήδη και μάλιστα πολύ καλύτερα. Εγώ, όμως, θα τις επισημάνω από υποχρέωση.
Α. Να υπάρξει οικονομική βοήθεια από το κράτος (μέσω τραπεζών) με χαμηλότοκο δανεισμό για ανάλογες επενδύσεις, προσαρμοσμένες στο φυσικό και παραδοσιακό περιβάλλον, που θα φέρουν επιπλέον ετήσιο εισόδημα στους αγρότες. Η οικονομική – δανειακή βοήθεια θα πρέπει να λάβει υπόψιν ορισμένα κατά τη γνώμη μου βασικά κριτήρια: Το αξιόπιστο του αγρότη – παραγωγού, το μικρομεσαίο εισόδημά του, το σωστό οικογενειακό περιβάλλον κ.ά.
Β. Να εφαρμόζονται, πάντοτε απ’ όλους που ήδη ασχολούνται με τον αγροτουρισμό και ειδικά από το προσωπικό εξυπηρέτησης του ενοικιαζόμενου χώρου η καλή συμπεριφορά, η ταχύτητα εξυπηρέτησης και το σωστό παρουσιαστικό.
Γ. Να γίνεται πολύ καλή καθαριότητα στα δωμάτια διαμονής των επισκεπτών και ιδιαίτερα στους χώρους υγιεινής του καταλύματος.
Δ. Να υπάρχει οργανωμένη και πολύ καλή παροχή πληροφοριών διευκόλυνσης του επισκέπτη – ενοικιαστή τουρίστα στην κίνησή του, προς άλλες διαδρομές ή ακτινωτές εκδρομούλες του.
Ε. Να υπάρξει προσπάθεια, έστω και ενός μέλους της οικογένειας του ιδιοκτήτη του καταλύματος, να γνωρίζει (έστω και λίγο) τα βασικά μιας ξένης γλώσσας, για την έστω τυπική συνεννόηση, με κάθε ξένο (αλλοδαπό) επισκέπτη – τουρίστα.
(Σημείωση: Εκτός της διαμονής και του φαγητού προς τους επισκέπτες – τουρίστες (ενοικιαστές) είναι δυνατόν και πρέπει να γίνεται παρασκευή και πώληση σπιτικών και παραδοσιακών γλυκών του «κουταλιού» με παραδοσιακά φρούτα Πηλίου και μάλιστα καλά, αλλά παραδοσιακά «συσκευασμένα». Και όχι η πώληση (η προσφορά) τυποποιημένων γλυκών κουταλιού από …βιοτεχνίες ή βιομηχανίες κομπόστας, μαρμελάδας, γλυκών κουταλιού κ.λπ. που κάθε τι άλλο δεν είναι σπιτικά και παραδοσιακών συνταγών με αγνό σιρόπι).
Σημείωση: Στο επόμενο άρθρο μου, ως συνέχεια του Εναλλακτικού Τουρισμού θα ασχοληθώ με τον Πολιτιστικό – Αρχαιολογικό – Θρησκευτικό Εναλλακτικό Τουρισμό.

*Ο Θανάσης Κουντουράς είναι γεωπόνος