Με ένα ποσοστό συμμετοχής μαθητών που αγγίζει το 70% κατά μέσο όρο λειτουργούν τα Ειδικά σχολεία της Μαγνησίας, όπου έχουν ληφθεί όλα τα απαιτούμενα μέτρα για την τήρηση των κανόνων. Οι μαθητές διψούν για να φοιτήσουν στο σχολείο, να αποκτήσουν όλα εκείνα τα ερεθίσματα που χρειάζονται για τη μόρφωση και την κοινωνικοποίησή τους.
Από την άλλη και οι γονείς τους βλέπουν τις θετικές επιδράσεις του σχολείου στην ψυχολογία των παιδιών τους και είναι ικανοποιημένοι για την επανέναρξη των σχολείων. Παράλληλα βρίσκουν και τον χρόνο για να διεκπεραιώσουν τα πρωινά διάφορες εργασίες και υποχρεώσεις.
Πώς όμως σκιαγραφούν τα νέα δεδομένα στις σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής οι διευθυντές; Ο διευθυντής του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου Νέας Ιωνίας που στεγάζεται στο συγκρότημα του πρώην Πολυκλαδικού κ. Κώστας Γιάνναρος, τόνισε πως «από 1η Ιουνίου άνοιξε η σχολική μας δομή, μετά από 82 ολόκληρες ημέρες αναστολής λειτουργίας της. Ήδη με το άνοιγμα των σχολείων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη γενική αγωγή, οι μαθητές μας εξέφραζαν την απορία τους, «γιατί και το δικό μας σχολείο δεν ανοίγει;», ενώ παράλληλα αδημονούσαν, για τη στιγμή που θα γινόταν αυτό».
Ο ίδιος πρόσθεσε πως «την πρώτη ημέρα υπήρξε μεγάλη συμμετοχή μαθητών που διατηρήθηκε σταθερή και τις επόμενες ημέρες. Μαθητών που προσήλθαν χαρούμενοι, αμήχανοι, ανυπόμονοι, ανακουφισμένοι, αλλά και αρκετά συνειδητοποιημένοι για το σοβαρό της κατάστασης. Η πλειονότητά τους πειθάρχησε αμέσως στα περιοριστικά μέτρα, που οφείλαμε να εφαρμόσουμε κατά τη διάρκεια της σχολικής ημέρας. Πράγματι, ήταν πρωτόγνωρο αλλά και κάπως θλιβερό, να μην μπορούμε να έχουμε την κοντινή φυσική προσέγγιση και επαφή μεταξύ μας, ιδιαίτερα, όταν γνωρίζουμε, πόσο σημαντική είναι αυτή στον χώρο της ειδικής αγωγής, για την ψυχολογική προσέγγιση και υποστήριξη των μαθητών μας, αλλά – γιατί όχι – και όλων μας. Και το έργο της διεύθυνσης έγινε ακόμη πιο δύσκολο, όταν αναγκάστηκε να ζητήσει από μαθητές που ανήκαν σε ευπαθείς ομάδες και που είχαν προσέλθει στο σχολείο για να βιώσουν τη φυσική επικοινωνία με τους συμμαθητές και τους εκπαιδευτικούς τους – η οποία είχε λείψει απ’ όλους μας – να παραμείνουν σπίτι, ώστε να μην διακινδυνεύσουν την υγεία τους. Εν κατακλείδι οι μαθητές μας προσήλθαν με εμφανώς χαρούμενη διάθεση, αλλά ταυτόχρονα και την απαιτούμενη ωριμότητα, σε βαθμό που και εμείς να εκπλαγούμε.
Αυτό μας πρόσφερε, αφενός ικανοποίηση για τον τρόπο που οι μαθητές μας βλέπουν το σχολείο μας, αφετέρου ευκαιρία για προβληματισμό, μήπως πρέπει οι προσδοκίες μας – αλλά και γιατί όχι όλης της κοινωνίας – για τους μαθητές μας (αλλά και όλους τους μαθητές των σχολικών μονάδων ειδικής αγωγής γενικότερα), να αναθεωρηθούν προς τα «πάνω».
Γιατί «…στο τέλος της ημέρας, την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας, τη σχηματίζουμε απ’ την εικόνα που έχουν οι άλλοι για εμάς». Και εδώ όλοι μας πρέπει να παραδεχθούμε ότι οφείλουμε πολλά στα άτομα με αναπηρία».
Η πρόεδρος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων παιδιών με ειδικές ανάγκες κ. Ράνια Καρανικόλα ανέφερε πως «οι μαθητές με αγωνία περίμεναν την έναρξη των σχολείων, όπου βρίσκουν αγάπη, κοινωνικοποιούνται και μορφώνονται. Γι’ αυτό και καταγράφεται υψηλό ποσοστό συμμετοχής. Παράλληλα και οι γονείς έχουν τη δυνατότητα της ελευθερίας κινήσεων, όσο τα παιδιά τους βρίσκονται στο σχολείο, και ανατροφοδότησης των δυνάμεών τους για τη συνέχεια. Βέβαια το υπουργείο παιδείας δίνει λίγο χρόνο στα παιδιά της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να παρακολουθήσουν μαθήματα, αφού στις 12 Ιουνίου έληξαν τα μαθήματα, ενώ στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση η διάρκεια των μαθημάτων είναι μέχρι 26 Ιουνίου».
