Από το γραφείο της κ. Ζέττας Μακρή εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
Αφουγκραζόμενη την αγωνία μίας πολύ μεγάλης αγροτικής ομάδας, αυτής των ελαιοκαλλιεργητών βρώσιμης ελιάς, που, για δεύτερη, συνεχόμενη, χρονιά, βλέπει τις πολύ χαμηλές τιμές αγοράς του προϊόντος αλλά και το μεγαλύτερο μέρος της περσινής σοδειάς να παραμένει αδιάθετο, η πρόεδρος της ειδικής μόνιμης επιτροπής περιφερειών και βουλευτής Ν. Μαγνησίας κ. Ζέττα Μ. Μακρή έθεσε, εκ νέου, το θέμα ενίσχυσής τους, με την κατάθεση κοινοβουλευτικής ερώτησης προς τον υπουργό αγροτικής ανάπτυξης και τροφίμων κ. Μάκη Βορίδη, την Δευτέρα 16 Νοεμβρίου.
Συγκεκριμένα, οι παραγωγοί βρώσιμης ελιάς, στο Ν. Μαγνησίας, έχουν βρεθεί σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση, έχοντας, αυτήν τη στιγμή, αδιάθετο στις αποθήκες τους, περίπου, το 1/2 της περσινής, πλέον παραγωγής, ενώ, λόγω της έξαρσης της πανδημίας του κορωνοϊού και της πολύ μειωμένης ζήτησης, δεν μπορούν να πουλήσουν ούτε ένα μικρό μέρος αυτής της σοδειάς, για να καλύψουν τα βασικά λειτουργικά έξοδά τους και οι μεγάλες αυτές ποσότητες ελιάς κινδυνεύουν να καταστραφούν. Παράλληλα, αξίζει να υπογραμμισθεί, πως, την φετινή χρονιά, υπάρχει αισθητά μειωμένο ενδιαφέρον από τις επιχειρήσεις μεταποίησης, ενώ και τα καταστήματα εστίασης είναι κλειστά, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, με αποτέλεσμα η εμπορική τιμή του αγροτικού προϊόντος της επιτραπέζιας ελιάς να διαμορφώνεται σε τιμές, ακόμα και χαμηλότερες του κόστους παραγωγής, ενώ η φωτεινή εξαίρεση, για την περιοχή της Μαγνησίας, που είναι η τιμή αγοράς, που δίνει ο αγροτικός συνεταιρισμός Πηλίου και Β. Σποράδων για την πράσινη ελιά και ανέρχεται στα 1,20 ευρώ το κιλό(Α΄ ποιότητα),δυστυχώς, δεν είναι αρκετή.
Για τον λόγο αυτό, η βουλευτής, η οποία στηρίζει αδιάλειπτα, τα δίκαια και εύλογα αιτήματα των παραγωγών -μετά και την επιτυχημένη παρέμβασή της για την εκπόνηση και την αποστολή του φακέλου στις αρμόδιες ευρωπαϊκές υπηρεσίες για τις αποζημιώσεις των ελαιοκαλλιεργητών του νομού, λόγω της κλιματικής αλλαγής- απευθύνεται στην ηγεσία του ΥΠΑΑΤ, ζητώντας να εξεταστούν πιθανά μέτρα στήριξης των παραγωγών αλλά και προωθητικές ενέργειες του προϊόντος της βρώσιμης ελιάς ώστε να διοχετευθούν, στην εγχώρια αγορά, οι μεγάλες, αδιάθετες, ποσότητες, με την βεβαιότητα, πως, και αυτή τη φορά, η ανταπόκριση του υπουργείου θα είναι γρήγορη και αποτελεσματική, όπως, εξάλλου, συνέβη και στην περίπτωση της έκτακτης επιχορήγησης των παραγωγών για τη χαμηλή τιμή του ελαιολάδου αλλά και για την στρεμματική οικονομική ενίσχυση των καλλιεργητών της βρώσιμης ελιάς τύπου Καλαμών.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:
ΕΡΩΤΗΣΗ
Αθήνα, 16/11/2020
ΠΡΟΣ: Υπουργό αγροτικής ανάπτυξης και τροφίμων, κ. Μ. Βορίδη
ΘΕΜΑ: Ενίσχυση των παραγωγών για τις μεγάλες αδιάθετες ποσότητες βρώσιμης ελιάς.
Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
Η βρώσιμη ελιά αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προϊόντα για την χώρα μας αλλά και για τον νομό Μαγνησίας, που συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πρώτους σε παραγωγή, πανελλαδικά, νομούς. Ετησίως, στην Μαγνησία, παράγονται μεγάλες ποσότητες βρώσιμης ελιάς, διαφόρων ποικιλιών, όπως μαύρη ελιά Πηλίου- Αμφίσσης, πράσινη ελιά, ελιά Καλαμών, άριστης ποιότητας. Για πάρα πολλούς, δε, παραγωγούς του νομού, η βρώσιμη ελιά αποτελεί την κύρια, αν όχι την μοναδική, πηγή εισοδήματός τους και η πολύ χαμηλή φετινή τιμή αγοράς της, σε συνδυασμό με τις μεγάλες, αδιάθετες, ποσότητες της περσινής εσοδείας βρώσιμης ελιάς Καλαμών, έχουν δημιουργήσει εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες.
Συγκεκριμένα, οι παραγωγοί βρώσιμης ελιάς, στον Ν. Μαγνησίας, έχουν βρεθεί σε ιδιαίτερα, δύσκολη θέση, έχοντας, αυτήν τη στιγμή, αδιάθετη, στις αποθήκες τους περίπου το 1/2 της περσινής, πλέον, παραγωγής, δηλαδή της καλλιεργητικής περιόδου 2019-2020, χωρίς να μπορούν να πουλήσουν ούτε ένα μικρό μέρος αυτής της ποσότητας, για να καλύψουν ακόμα, και τα βασικά λειτουργικά έξοδά τους.
Ενδεικτικά, αναφέρεται, πως, κατά την περσινή παραγωγική χρονιά για τις ελιές καλαμών, η εμπορική τιμή, έφτανε ακόμα και στα 0,90 ευρώ το κιλό για τα 200 κομμάτια, όταν το κόστος παραγωγής ανέρχονταν και, πολλές φορές, ξεπερνούσε το 1 ευρώ ανά κιλό, ενώ, σε φυσιολογικές συνθήκες, τα προηγούμενα χρόνια, η τιμή, για τις ίδιες ποσότητες, αρκετές φορές, ξεπερνούσε τα 1,5 ευρώ ανά κιλό.
Αξίζει, δε, να σημειωθεί, πως και η φετινή εκκίνηση δεν είναι καθόλου ενθαρρυντική καθώς αυτή την στιγμή, οι τιμές ζήτησης είναι κάποιες φορές, κάτω του κόστους ενώ φωτεινή εξαίρεση στην περιοχή της Μαγνησίας, αποτελεί η τιμή αγοράς, που δίνει ο αγροτικός συνεταιρισμός Πηλίου και Β. Σποράδων για την πράσινη ελιά, η οποία ανέρχεται στα 1,20 ευρώ το κιλό (Α΄ ποιότητα) χωρίς, όμως, η προσφορά αυτή να αρκεί.
Δυστυχώς, λόγω και της παγκόσμιας οικονομικής παράλυσης, που έχει προκαλέσει η πανδημία του κορωνοϊού, την φετινή χρονιά, υπάρχει αισθητά, μειωμένο ενδιαφέρον από τις επιχειρήσεις μεταποίησης, τα καταστήματα εστίασης είναι κλειστά, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, ενώ η εμπορική τιμή του αγροτικού προϊόντος της επιτραπέζιας ελιάς, που διαμορφώνεται σε τιμές, ακόμα και χαμηλότερες του κόστους παραγωγής, καθιστά, αρκετές φορές, ασύμφορη την καλλιέργεια και την πώληση του προϊόντος από τους παραγωγούς, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.
ΕΠΕΙΔΗ η κυβέρνηση της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει ως πρώτη προτεραιότητα την στήριξη του πρωτογενούς τομέα και, εν προκειμένω, των ελαιοπαραγωγών όπως, εξάλλου, αποδεικνύουν και οι ενισχύσεις του υπουργείου αγροτικής ανάπτυξης για τις χαμηλές τιμές ελαιολάδου αλλά και η οικονομική στρεμματική ενίσχυση των ελαιοκαλλιεργητών για την βρώσιμη ελιά καλαμών.
ΕΠΕΙΔΗ το πρόβλημα για τους εν λόγω παραγωγούς εντείνεται, με τον κίνδυνο της παγίωσης μίας, σταθερά. αρνητικής κατάστασης να είναι εμφανής.
ΕΠΕΙΔΗ καθίσταται απαραίτητη η στήριξη των παραγωγών ελιάς εξαιτίας της έκτακτης κατάστασης, που έχει διαμορφωθεί.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ Ο κ. ΥΠΟΥΡΓΟΣ:
1. Σε ποιες, τυχόν, πρόσθετες ενέργειες προτίθεται να προβεί ώστε να στηρίξει τον κλάδο των παραγωγών βρώσιμης ελιάς;
2. Εξετάζει το ενδεχόμενο κάποιας άλλης, επιπρόσθετης, προωθητικής ενέργειας του προϊόντος, που θα αποσκοπεί στην διοχέτευση των μεγάλων, αδιάθετων, ποσοτήτων ελιάς στην αγορά, ή κάποιου περαιτέρω τρόπου ελέγχου πιθανών παράνομων ελληνοποιήσεων της επιτραπέζιας ελιάς;
