Την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων της Ελληνογαλλικής Σχολής Βόλου η ενδιαφέρουσα ομιλία της Μαρίας Κατσιρέλου με θέμα «Η αρχιτεκτονική κληρονομιά του Παρισιού και το αστικό του τοπίο εμπρός στις σύγχρονες απαιτήσεις». H «Θ» συνάντησε την ίδια συζητώντας για το θέμα που ανέπτυξε, αλλά και άλλα ενδιαφέροντα.
Η Μαρία Κατσιρέλου, δημοσιογράφος, σύμβουλος επικοινωνίας και μεταφράστρια, γεννήθηκε στον Βόλο και ζει στο Παρίσι, ενώ ασχολείται με τη διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς από το 1993.
Η ίδια ρωτήθηκε για το θέμα που ανέπτυξε, αλλά και να δώσει μια εξήγηση για την αναφορά της στο σοκ που προκαλούν στο Παρίσι οι νεωτεριστικές κατασκευές κτιρίων σε πλήρη ρήξη με το αρχιτεκτονικό περιβάλλον τους και τις διαμάχες γύρω από αυτές και αν πρόκειται για καινούργιο φαινόμενο: «Πρόκειται για κατάσταση που δημιουργήθηκε και οξύνθηκε τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Το Παρίσι παρουσιάζει ένα αστικό τοπίο χτισμένο σε διαφορετικές αρχιτεκτονικές περιόδους που όλες μαζί συνθέταν μέχρι σήμερα ένα αρμονικό σύνολο. Αυτό που άλλαξε σήμερα είναι η μαζική «εισχώρηση» κτιρίων που δεν παίρνουν υπόψη το υπάρχον περιβάλλον τους, οι κανόνες πολεοδομίας τροποποιούνται για να επιτρέψουν μεγαλύτερο ύψος και παλιότερες οικοδομές σε άριστη κατάσταση κατεδαφίζονται. Πρέπει να ξέρουμε πως η ανέγερση ενός ουρανοξύστη αλλοιώνει ριζικά τη ζωή μιας συνοικίας απομυζώντας κάθε ζωτική ενέργεια από το περιβάλλον του. Αντίθετα από τα επιχειρήματα των εργολάβων, ένας ουρανοξύστης είναι φοβερά ενεργοβόρος. Η νεωτεριστική τάση της τρέχουσας δημαρχίας φτάνει μέχρι να απορρίπτει δέντρα «παραδοσιακά» όπως το παριζιάνικο πλατάνι για χάρη νέων εξωτικών ειδών που φυτοζωούν εκεί. Ή ακόμη να μετατρέπει σε πλαζ χώρος λίμνης αφιερωμένη στην αναπαραγωγή πουλιών και στη βιοποικιλότητα».
Σε ερώτηση πού οφείλεται αυτή η κατάσταση κατά την άποψή της η ίδια ανέφερε πως «συντρέχουν πολλές αιτίες. Αρχίζοντας από την αλλαγή των οικοδομικών υλικών, την αλλαγή της διδασκαλίας της αρχιτεκτονικής στη Γαλλία και ιδιαίτερα τις καινούργιες οικονομικές συνθήκες και ισορροπίες».
Όσον αφορά αν υπάρχει νομική προστασία των διατηρητέων κτιρίων η κ. Μαρία Κατσιρέλου επισημαίνει ότι «υπάρχει από τότε που ο Αντρέ Μαλρώ ήταν υπουργός Πολιτισμού (1959-1969) και έσωσε από κατεδάφιση ολόκληρες συνοικίες στο Παρίσι. Τον νόμο επικαλούνται οι διάφορες οργανώσεις που φτάνουν μέχρι τα δικαστήρια για να υπερασπιστούν υπάρχοντα κτίσματα και συνοικίες. Αυτό που είναι καινούργιο είναι το πως καταστρατηγείται ο νόμος και οι πολίτες καταλήγουν να χάνουν τις δίκες».
Σε ερώτηση αν το φαινόμενο αφορά ειδικά το Παρίσι ή είναι ευρύτερο η ίδια σημείωσε πως πολλές πόλεις του δυτικού κόσμου – και όχι μόνο – αντιμετωπίζουν αυτή την κατάσταση, ενώ η ανάγκη να διατηρηθεί η αρχιτεκτονική κληρονομιά εκφράζεται σε κάθε μήκος και πλάτος.
«Μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι που το Πήλιο είναι μια από τις πρώτες περιοχές στην Ελλάδα (μαζί με την Ύδρα) που εφαρμόστηκε η προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς από τον νόμο» κατέληξε η κ. Μαρία Κατσιρέλου.
